Kvæðasavn

Risin og moyggin

Uppskrift: FK 107C, 28, pp. 29-30.
Far til yvirlit yvir allar uppskriftir.

1. Risin burtur av garði gekk,
- undir mína hond -
bustað hár á herðum hekk.
- Annað land,
vil ikki frægur fylgja mær
í annað land.

2. Risin burtur av garði dró,
bustað hár um herðar stóð.

3. Hann bankar pá dyrnar undir skinn:
»Statt upp, jomfrú, og lat meg inn!«

4. »Eg lati ongan inn um sinn,
eg havi ongan stevnt har inn.«

5. »Statt tú upp, og lat meg inn,
kongasonur er komin at biðja tín!«

6. »Ert tú kongasonur teg so klók,
so lat meg hoyra altarbók!«

7. »Lítið kann eg ta bók at sjá,
betur kann eg mína harpu at slá.«

8. »Hví stendur tú so leingi,
tú slær ei harpustreingir?«

9. »Kalt veður tekur at dríva,
frystir eru streingir mínir.

10. Kalt er veður, fellur á,
frystir eru mínir streingir smá.«

11. »Leika tú teg við liljublað,
einki fært tú annað av mær!

12. Leika tú teg við liljukvist,
sig, tú hevur ta jomfrú mist!

13. Leika tú teg við liljuskara,
slíkan veg skulu fleiri fara!«

14. Risin heim í garðin dró,
úti hans móðir fyri honum stóð.

15. »Vælkomin, risin, sonur mín,
hvar er hin væna moyggin tín?«

16. »Har stóð fyri naglar tvá,
mín fótur brann, eg kundi ikki ná.

17. Har stóð fyri naglar fimm,
mín fótur brann, eg slapp ikki inn.«

18. »Ikki gjørdi so faðir tín,
tá ið hann kom at biðja mín.

19. Sveik hann ikki tað mjúka skinn,
miðjan veggin gekk hann inn.

20. Kundi tú ikki um dyrnar gá,
so kundi tú niður um ljóaran gá.«

21. Risin fekk so stóra sorg,
hann flytti burt av teirri borg.

22. Risin fekk so stóra trá,
hann sprakk av harmi, sum hann lá.

(c) Dansifelagið í Havn